Rockaren eta, oro har, musikaren jeinu handienetako hau 2016an hil zen, 57 urte zituela, fentanilo gaindosi baten ondorioz. Fentaniloa analgesiko opioide bat da, min larria, akutua zein kronikoa, tratatzeko balio duena.
Ezinezkoa da Princeren ibilbide musikal eta diskografikoa laburbiltzea, oso oparoa eta askotarikoa baita. Guztiaren gainetik, Purple Rainengatik gogoratuko dugu beti; horregatik eta, nola ez, bere irudi eta eszenaratze txundigarriagatik eta, agian, zerbait eszentrikoagatik ere.
Izen artistikoa aldatu izanaren historia ere oso ezaguna da: 1993an, Prince izena erabiltzeari utzi zion, eta emakume eta gizonezkoen ikurrak nahasten zituen sinbolo ahoskaezin bat hartu zuen bere burua identifikatzeko. Baina, haren jarraitzaileak eta komunikabideak, sinboloa ahoskatzeko gai ez zirenez, nahiko zentzugabea zen leloa hasi ziren erabiltzen: “Prince izenez ezagutzen genuen artista…”. Eta hori ere beste bitxikeria eta probokazio bat balitz bezala interpretatu zen, nahiz eta azalpen prosaikoagoa zuen: bere diskoetxearen kudeaketarekin, Warner Brosekin, zituen desadostasunak. Izan ere, haren esklabotzat jotzen bere burua (horregatik, esklabo hitza margotzen zuen masailean bere emanaldietan). Egia esan, konpainia bera zen Princeren izenaren jabea, eta baita izen horrekin argitaratutako material guztiarena ere, harik eta 2000. urtean, behin kontratua amaituta, Princek bere izena berreskuratu zuen arte.
Bere jenialtasunaz, probokaziorako zuen joeraz eta bitxikeriaz haratago, Prince berritzailea izan zen musikaren arloan. Ez omen zuen inolako gaixotasun mentalik, alde batera utzita seme jaioberria hil eta gero seguru asko izan zuen depresioa; aldiz, opiazeoak hartzen zituen (preskripziopean), aldakako min kroniko bat kontrolatzeko, antza. Princek bere buruaz beste egin zuelako zantzurik ez dago, baina fentaniloarekiko mendekotasuna izanik, litekeena da, hura neurriz gain hartzea. Bide batez esango dugu Paul Janssenek, haloperidolaren aitak, fentaniloa sintetizatu zuela 1959an.
J.U.